Powyższe słowa wypowiedział w Fatimie 13 maja 1982 r. papież Jan Paweł II. Duszpasterz z entuzjazmem odniósł się do tych oczekiwań. Płonne były obawy niektórych o frekwencję; nabożeństwo spotkało się z dużym zainteresowaniem parafian i gości. Wcześniej mieszkańcy Brdowa i okolicznych parafii na Różaniec pokutny jeździli do Koła. 13 czerwca o godz. 19.00. Mszę św. odprawił o. Stanisław Go OSPPE, który w homilii streścił historię objawień maryjnych w Fatimie oraz przypomniał treść tajemnic. Nawiązał do prośby Matki Bożej o odmawianie Różańca i pokutę za grzeszników. Modlitwa różańcowa rozpoczęła się przy pomniku bł. Jana Pawła II. Kolejne tajemnice części chwalebnej odmawiano, idąc w procesji z zapalonymi lampionami, zgodnie z tradycją kultywowaną w Fatimie, gdzie zwykle wielotysięczny tłum uczestniczy w procesji, w blasku płonących świec. Na czele niesiono krzyż i obraz Matki Bożej Fatimskiej. Malownicza sceneria jeziora i zachodzące słońce sprzyjały pobożnym refleksjom związanym z ekspiacyjnym charakterem nabożeństwa.
Po Różańcu wierni powrócili do świątyni na adorację Najświętszego Sakramentu, którym następnie każdy został indywidualnie pobłogosławiony. Na zakończenie odśpiewano Apel Jasnogórski.Tylko Bóg zna problemy, prośby i podziękowania przedkładane Mu przez uczestników czerwcowego spotkania modlitewnego. Wspólna modlitwa do Niepokalanego Serca Maryi, która jest pośredniczką w relacjach z Bogiem, pozwala zbliżyć się do Syna poprzez serce Matki. Maryja uczy nas, że bezbrzeżna ufność stanowi jeden z głównych elementów wiary jako podstawy. Tak jak to było w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5). Budujące jest to, że inicjatywa odprawiania pokutnego nabożeństwa fatimskiego wyszła od wiernych.